میدانید حضرت اباعبدالله الحسین که یکنفر یکنفر دنبال یار میگشت، در روز عاشورا عده اى را از صف یارانش بیرون کرد؟ گفت من نمیخواهم که شما شهید شوید! میدانید آنها چه کسانى بودند؟
همان حسینى که فریاد میزند ، هل من ناصر ینصرنى ، کسى نیست که مرا یارى کند؟ صبح عاشورا بین یاران شهادت طلبش که آمده بودند جانشان را فدا کنند، فرمودند هرکس به دیگرى بدهى دارد و حق مالى بر گردن اوست، من نمیخواهم امروز خونش با خون ما مخلوط شود.
تو میخواهى شهید شوى، اما من نمیخواهم تو شهید شوى!
اباعبدالله این عده را از کربلا بیرون کرده، من و شما که از یاران ایشان بالاتر نیستیم. تازه امام حسین آنجا بحث کلاه بردارى و دزدى که نکرده اند، فرموده اند اگر از کسى قرض کرده اید و به او پس نداده اید ، نمیخواهم اینجا باشید، آنوقت فکر میکنید این امام حسین، عزادار خودش را اگر ظلم کند به کسى ، میبخشد؟ یعنى محب امام حسین، بالاتر از کسى است که صبح عاشورا در کربلا آمده است تا شهید شود؟
دوتا امام حسین داریم، دو تا تشیع داریم، دو نوع عزادارى داریم ، دو تا محرم داریم.
اولین روضه رسمى براى اباعبدالله را چه کسى خوانده؟ یزید! ، اولین مجلس روضه و نوحه رسمى براى امام حسین را یزید برقرار کرد، و اولین روضه حقیقى بعد شهادت حسین را هم ، زینب سلام الله علیها خوانده است. ما دو نوع روضه داریم، روضه یزیدى و روضه زینبى، همین الان هم هر دو نوعش هست، در همین جامعه شیعه ایران هم ، ما دو نوع روضه خوانى داریم. ما دو تیپ مداح و روضه خوان داریم.
یک نوع امام حسین درست کردند که بشود خیانت کرد، دزدى و گرانفروشى کرد، بعد هم گفت من محب او هستم! یک امام حسین هم ، حسینى است که صبح عاشورا گفت ، نمیخواهم براى من کشته شوید ، اگر حتى یکنفر از شما طلب دارد، و طلبش را نداده اید .
مواظب باشید که کلاهتان را برندارند.
"تشیع انگلیسى، اسلام آمریکایى"