🔴 اربعین مجلس روضۀ خود ارباب است
🔸گزیده‌ای از سخنرانی حجت الاسلام پناهیان برای خدام پیاده روی اربعین (از بسیج شهرداری تهران)، جمعه 17 مهر94
🔸بخش اول:
اربعین مجلس روضۀ خود ارباب است.
در حسینیه‌ای به وسعت کربلا.
با دسته‌های عزاداری که آغازش نجف اشرف و پایانش نینواست.
مجلس روضۀ ارباب باید باشکوه باشه.
برای این شکوه، هرکس هرکاری میتونه انجام بده.
وقتی در اربعین خدمت می‌کنی انگار داری در خانۀ شخصی اباعبدالله الحسین(ع) خدمت می‌کنی.
اربعین مجلس روضه‌ای است که خود ارباب گرفته‌اند و خواسته‌اند که همۀ دوستانشون بیایند.
شاید امام حسین(ع) به این دلیل که خواهرشون زینب(س) اربعین می‌آید کربلا، مجلس روضه گرفته‌اند که خواهر را تسلی بدهند، خواهر احساس غریبی نکند.
اما وقتی زینب(س) به شما نگاه میکند در چشمانش این سوال موج میزند که شما کجا بودید روز عاشورا وقتی حسینم تنها بود؟...
طبق اون روایت مشهور، دعوت کنندۀ مجلس روضۀ اربعین، پدر نازنین امام زمان(ع) است. مگر ممکن است پدر مردم را دعوت کند، بعد مردم بیایند اما پسر بزرگوارشون نباشند؟! محال است.
یابن الحسن این مردم به دعوت پدر بزرگوار شما آمده اند....
بعضی از شما در پخت غذا و توزیع آن برای زائران در بین راه خدمت می‌کردید.
برای شماها روضه بخونم:
در همین راه کربلا که میلیون‌ها غذا توزیع میشه، وقتی بچه‌های حسین(ع) را به اسارت می‌بردند، بوی دیگ‌های غذا برای سربازان، به مشام فرزندان حسین(ع) می‌رسید، اما به آنها غذا نمی‌دادند تا وقتی به کوفه رسیدند در اثر گرسنگی از مردم تقاضای غذا کنند.
اهل بیت(ع) عزت خود را حفظ کردند، اما بچه‌های حسین(ع) خیلی از گرسنگی زجر کشیدند....
حتماً همۀ شما موقع توزیع غذا به یاد این مصیبتها می افتید...
.
